कविता-सम्पन्नता

कविता सम्पन्नता श्री मोतिराम ढुङ्गाना द्वारा रचित कविता हो जसलाई तल हामी प्रस्तुत गर्दछौं ।

कविता-सम्पन्नता


हामी विपन्नहरु 

आलिसान महलमा 

झुण्डाउछौ आफ्नो चिनारी 

भित्ताको फ्रेममा आईडेनटी कार्ड 

हल्लिरहन्छ एकतमास 

बादरको पुच्छर लौरो न हतियार ।


म दलित 

तिमी इसाई 

ऊ श्रमजिवी

उनी पत्नी 

वहाँ शासक 

त रैती 

हामी सधैं यति बाहेक केही भएनौ 

यही नै हाम्रो सत्व-एसन्स भयो 

यही नै हाम्रो आईडेनटिज भयो ।


हाम्रो सम्पन्नता 

वा बहुआयामिकता लाई रुग्ण मगजमा थुनेर 

हामी आफ्नो स्वतन्त्रताको नारा लगाउछौ 

र भूल्छौ हाम्रो विविधता 

विर्सन्छौ हाम्रो वास्तविक पहिचान-विविधतामा एकता 

त्यसैले यी सिमाना र साँधहरुको पाइतालामा 

हामी खोजीरहेछौ अपनत्व र पहिचान ।


विविधतामय संसार भूलेर आफैमा बाँचेकाहरु हो 

आओ म बताइदिन्छु तिम्रो पहिचान 

म तिमी ऊ उनी वहाँ जो सुकै 

हामी आधारभूत तहमा मानव हौ 

हाम्रो सम्पन्नताको प्रमुख आयाम यति हो ।


धेरै बाँचियो आफू भएर 

धेरै बाँचियो म भएर 

आऔ अब हामी पूर्ण मानव भएर 

सम्पन्नताका साथ बाचौ । 


२०७९/०९/३०

Previous Post Next Post